Ölüm (Hayır! Bu konuyu geçelim)

Her ne kadar düşünmek istemesem de, her ne kadar bu konudan kaçsam da, bir şekilde bir yerlerde beni yakalar ölüm. Klasik korkular gibi "korkularınla yüzleş" klişesi neden ölümde işe yaramaz ki!
Hayatın tam ortasında durur ölüm, tıpkı hayat gibi. Ama ölümü kabullenemeyiz, hayatı kabullendiğimiz gibi. Bunu kabullenmenin bir yolu olmalı. Evet, hızlı ve pratik bir çözüm bulmalıyız bu olaya. Buldum! onun adını anmayız. Onu hatırlatan şeylerden kaçınır, onunla ilgili konular açıldığında onları kapatarız. "Hey! güzel şeylerden konuşalım" deriz. Ama bu bizi, deve kuşunun kafasını kuma gömüp onun avcıyı görmediği gibi avcının da onu görmediği düşünce(!) kalıbına sokar. Zira ölüm, avcı misal bizi görecektir, biz onu düşünmesek bile.
Buna bir çare bulmak lazım ...